Eindelijk actief.....

Op maandag vertrekken we met een chauffeur richting "het " treinstation waar we opgepikt zouden worden door een gids! Na een rit waarbij de chauffeur de weg kwijt was eindigen we bij het Wang Yen trein station zo eentje uit de film ones upon a time in the west.....helemaal nergens....verkeerde station. Een goed begin dus. En nu?? Hier spreekt niemand ook maar een woord engels of zoiets een paar oude mannetjes en een soort Elvis Presley figuur. Deze man bleek later het opperhoofd van het station te zijn en kreeg het voor elkaar dat de gids ons na enige tijd toch maar kwam ophalen! Gelukkig. De treinreis was geweldig er stapten bij elk stationnetje weer een aantal locals in met zelfgemaakte lekkernijen ik weet niet wat we allemaal geproefd hebben waar het was heerlijk. Langs de Tapioca en tabaksvelden richting Birma het dodenspoor. Heel indrukwekkend en tegelijkertijd diep triest.
Daarna door naar de grens daar moet men ter controle eerst het Thaise volkslied zingen zodat men weet dat je niet illegaal bent! En dit is geen grapje...
Op naar de pier en met de longtailboot over de river Kwai naar de floating houses beheerd door Mon people. Dit zijn voormalige Birmees een apart staatje binnen Thailand. Wat een locatie mooier gaat het niet worden. Zonder electriciteit maar wel wifi!!!
Zwemmen in de rivier met de stroom mee. In je hangmat genieten van alles om je heen maar vooral de intense stilte op wat geklots na. En dan slapen onder de klamboe met een olielampje als enig lichtje in deze bijzonder donkere nacht.....